موسوی وچالشی به نام صبر و استقامت مضاعف

یک سال پیش در چنین روزهایی ایران درگیر تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری بود .خاتمی نیامد گفته شد دست پنهان مانع از حضور وی در کاندیداتوری شده است . به جایش موسوی امد شور وشعف خاصی بین جوانان و مردم خواستار اصلاحات بوجود امد

موسوی خود را اصلاح طلب اصولگرا می دانست ولی بیشتر مردم او را اصلاح طلب می دانستند و جنبه اصلاح طلبی اش را قویتر دیدند

جمهوری اسلامی که همیشه بدنبال جذب حداکثری در انتخابات است ازادی زیادی به ستادهای انتخاباتی دادو فعالیت جوانان در ستاد موسوی و کروبی کاملا مشهود بود رنگ سبز از همین جا وارد ستاد انتخاباتی موسوی و کارزارانتخابات شد دستبند سبز شال سبز تی شرت سبز مانتو سبز در سطح گسترده در خیابانها توزیع می شد .

اوج هیجان در تهران در راهپیمایی سبز بود که چند بار پیش از برگزاری انتخابات در خیابان ازادی و ولیعصر برگزار شد( زنجیره انسانی سبز )که با مناظره ها به اوج خود رسید

در میان موج به پا ایستاده برای انتخاب نشدن احمدی نژاد با کمال شگفتی در نتایج اعلام شد که احمدی نژاد رییس جمهور شد.

در هفته پایانی خردادماه بعد از اعلام نتایج جنبشی شکل گرفت که رنگ سبز هویتش بود و بدنبال باز پس گیری رای بود و اعتراضش به تقلبهای گسترده بود همانطور که در تجمعات پیش از انتخابات فعال بودند برای باز پس گیری رای به خیابان امدند و ستادهای انتخاباتی موسوی و کروبی همانطور که پیش از انتخابات مکان تجمعات طرفداران اصلاح طلبان را معرفی می کرد مکان تجمعات اعتراضی بعد از انتخابات را  هم معرفی می کردند یکی از دلایلی هم که از موج تجمعات سازمان یافته کاسته شد متوقف شدن فعالیتهای ستادهای انتخاباتی بود که به مانند پایگاه بسیج در اماده کردن نیرو فعالیت میکرد که در عرض چند روز از میان رفت

دلیل بعدی کشتار و سرکوب شدید از سوی نیرویهای امنیتی نظامی جمهوری اسلامی به دستور خامنه ای در نماز جمعه تاریخی بود که موج سبز را از کف خیابان به خانه ها کشاند و تظاهرات میلیونی هفته پایانی خردادماه 88 را با ارعاب و کشتار به اعتراضی در سکوت تبدیل کرد که به مناسبت روزهای 18 تیر روز قدس 16 اذر و...تجمع صورت گیرد و پس از چندی مناسبتها کاهش یافت و درنهایت 22 بهمن 88عملا سبزها ومعترضان سر درگم شدند

هرچند موج اعتراضی وجود دارد ولی تجمعات اعتراضی به خاطر انفعال از سوی رهبران اصلاح طلب و تهدیدات سران جمهوری اسلامی و اعمال شکنجه و تهدید و در نهایت اعدام و زندانی کردن علت شکل نگرفتن تجمعات اعتراضی به شکل خردادماه 88 است.

اینک که درسالگرد انتخابات خردادماه قرار داریم ماهی که روند جدیدی از خود باوری و اگاهی ایرانیان را رقم زد و مردم فهمیدند که تجمع و ابراز بیان یکی از اولین اصول حقوق بشر است و اعتراض حق مسلم اش است  ولی زمانیکه به به استیفای حق خود برامد با سرکوب بیشتر از سوی تمامیت خواهان جمهوری اسلامی روبرو شد.

سوالی که مطرح می شود ایا میرحسین موسوی در سال صبر و استقامت مضاعف به مناسبت ماه خود باوری ایرانیان راه صبر مضاعف را در پیش خواهد گرفت و یا اینکه با استقامت مضاعف بدنبال اصلاح حکومت و قانون اساسی است.

ایاجنبش  با صبر و استقامت مضاعف می تواند به خواسته های خود برسد . موسوی تا اخر سال 89 می تواند صبور بماند و فرصت طلایی خردادماه  را با صبر مضاعف از بین ببرد.

انطور که  از فضای مجازی اینترنت و دیوارنویسها بدست می اید موج سبز فرو کش نکرده است و خود را اماده برگزاری تجمعات در سالگرد انتخابات  می کند و شهدایش را از یاد نبرده است

اینک موسوی وکروبی باید تصمیم بگیرند این موج را چگونه هدایت کنند با صبر مضاعف یا شجاعت و اقتدار