۱۳۸۹/۳/۱۴

چهارده خرداد روز مرگ اهریمن


شادباش روز خجسته 14 خرداد روز مرگ اهریمن خمینی


















چند روزی بود که روح الله در بستر مرگ بود . یادش می امد سال 57 قرار بود هیچ کاره باشد .مرتبا در مصاحبه هایش می گفت  : ( نه سن من نه موقعیت من نه میل من نه رغبت من متوجه چنین امری نیست که رهبر شوم ) ولی چند ماه بعد که به قم هجرت نموده بود به علت بیماری قلب به تهران امد و شد ساکن جماران اب وهوای جماران بهش ساخت وشد رهبر .ولی الان هم قلبش بیمار بود.
روح الله سید احمد را صدا زد و سید احمد برایش مهر اورد . روح الله در خواب وبیداری بروی تخت نماز را به جا می اورد همینطورکه به عملکرد و خدعه هایش می اندیشید مهر را بر پیشانی تکان می داد یاد 8 سال جنگ بی ثمر افتاد که 6 سالش را سر لجاجت خودش ادامه داده بود و چند ماه پس از خوردن جام زهر چند هزار نفر را به دار کشید .ولی به جایش مهر را بر پیشانی محکمتر  فشار می داد تا جایش مشخص تر شود و الله اکبر را بلندتر می گفت .
سیداحمد نقش پرستار را برایش بازی میکرد و شوی خوبی برای ملت شده بودند کار مردم شده بود چند ساعتی بشینند پای تلویزیون  و خمینی را  بروی تخت بیمارستان ببینند و از الله بخواهند که تا ظهور مهدی  خمینی را نگه دارد . پیش از رسیدن به 14 خرداد  الله روح خود را بالا کشید وخمینی بت شکن رفت پیش الله و روح خدا به خدا پیوست وعالم بشریت را ازوجود پرفروغش در جنایت وخدعه  نا کام گذاشت و  به دیار نیستی شتافت .خمینی مرد ولی 14 خرداد تاریخ رسمی مرگش شد .
اهریمن مرد